Nieuw Zeeland

Hallo allemaal,

Bedankt weer voor de leuke reacites, het is altijd leuk om wat van thuis te horen.

Hier dan eindelijk een verslag van mijn reis door Nieuw Zeeland. Ik ben inmiddels al weer veilig terug in Melbourne, wat gaat de tijd snel zeg. Ik heb in elk geval 4 ontzettend mooie weken in Nieuw Zeeland gehad. Het was wel druk, want ik wilde veel dingen doen en zien in de 4 weken die ik had, maar alles was erg leuk dus dat gaf niet. Op een paar dagen na is het weer ook nog eens erg mooi geweest, veel zon, dus daar had ik geluk mee. 

Mijn reis begon in elk geval in Auckland op het noordereiland. Meteen de dag nadat ik aangekomen was stapte ik al op mijn bus, ik had een buspas gekocht. We gingen omhoog naar de Bay of Islands. Onderweg veel mooie plekken gezien. Helaas was het weer alleen niet zo geweldig daarboven. Regen en wind, terwijl ze zeggen dat het juist op het noordereiland altijd zo zonnig is... De volgende dag heb ik een dagtour gedaan naar de top van het noordereiland, Cape Reinga. Onderweg zijn we wezen zandboarden. Dat was wel gaaf, met je board helemaal naar de top van een zandheuvel lopen en dan naar beneden racen. Wat zo bijzonder is aan Cape Reinga is dat daar de Stille Oceaan en de Tasmaanse zee bij elkaar komen. Dat was wel lastig om te zien, maar je kon toch een soort scheiding in het water zien waar de golven van de Stille Oceaan afgeremd werden door die van de Tasmaanse Zee. Na deze dagtour heb ik de volgende dag nog een zeiltour gedaan in de Bay of Islands. Ook al was het weer niet zo mooi, bewolkt en wat regen, het was toch nog heel leuk. Onderweg veel pinguins gezien en gestopt bij een paar eilanden om te lunchen en snorkelen.

Na deze 3 dagen ging ik alweer terug naar Auckland en door naar Whitianga. Hier had ik een hostel met een heel mooi uitzicht, aan zee en met bergen op de achtergrond. Ik ben in Whitianga een volle dag wezen mountainbiken. 's Morgens vroeg vertrokken om op tijd bij de Hot Pools aan te komen. Dit was een bepaald strand waar je met een schep een gat in het zand kon graven en dan kreeg je gewoon heet water. Dat kwam door de vulkanische activiteit diep onder de grond daar. Het was in elk geval heel apart, daar lekker in een warme poel liggen aan het strand terwijl het zeewater ijskoud is. De rest van de dag heb ik het strand afgefiets en nog heel veel mooie plekjes gezien. Die heuvels waren wel zwaar fietsen, alles bij elkaar heb ik die dag zo'n 50 km gemountainbiked, dus genoeg beweging gehad, maar het was heel mooi.

De volgende dagen ging ik door naar Rotorua. Onderweg heb ik nog een dagtour gedaan in Hobbiton, een movieset van de Lord of the Rings en de Hobbit. Aangezien ik die films erg leuk vind was deze tour voor mij natuurlijk geweldig. Daar over de movieset van Hobbiton lopen en dan allerlei plekken en scenes herkennen vanuit de film, erg leuk. Later die dag kwam ik aan in Rotorua, het centrum van de Maori cultuur. Het eerste wat mij echter opviel was de geur in die stad, wat stonk het daar zeg. Er hing een rotte eieren geur door de hele stad heen, dat kwam door alle zwavel die daar uit de grond opstijgt, heel apart. In Rotorua ben ik wezen white water raften. Dat was echt heel gaaf. Best wild, want de rivier was erg sterk, maar ontzettend leuk om zo midden door de natuur over de rivier te varen en een aantal watervallen af te gaan. We zijn zelfs een 7 meter waterval afgegaan! Ik zal daar een foto van posten. Die avond heb ik ook nog een culturele voorstelling gezien van de Maori's. Dat was ook leuk om te zien. Wat een apart maar interessant volk is dat. Alleen zoals ze dansten en zongen konden ze er soms best eng uit zien, haha. Ook heb ik hun bekende maaltijd, de 'Hangi' maaltijd geprobeerd. Apart maar zeker lekker.

Na Rotorua ging ik weer omhoog naar Tauranga. Hier heb ik een boottocht gedaan. De bedoeling was om dolfjinen te zien en hopelijk ook met ze te zwemmen. De eerste dag lukte het de eigenaar echter niet om dolfijnen te vinden. Wel vonden we zeehonden en ik heb zelfs met een van die zeehonden gezwommen. Dat was wel erg leuk. Heel uniek, dat ga ik nooit meer vergeten. Die zeehond kwam zo dichtbij, dat het haast eng was af en toe. Hij was erg speels en liet iedereen zien hoe hard hij kon zwemmen en wat voor kunstjes hij allemaal in het water kon doen. Hij vond het vooral leuk om steeds heel hard op mij af te komen zwemmenen dan vlak voor mijn neus te stoppen of om me heen te duiken. Ik schrok daar namelijk steeds van en gaf dus een reactie wat de zeehond wel leuk vond. Hij bracht me wel helemaal terug naar de boot, dat was lief. Toch was ik blij toen ik eenmaal het water uit was, want de zeehond werd een beetje te enthouciast aan het eind. Bovendien vertelde de eigenaar van de boot hoe groot hun tanden zijn en dat ze ook erg aggresief kunnen worden... Ik was ineens blij dat ik het water uit was.

Omdat we helaas geen dolfijnen gezien hadden mocht ik wel de volgende dag nog een keer mee als ik dat wilde. Dat heb ik dus gedaan en dat was maar goed ook want die dag vonden ze een groep van 80 tot 100 dolfijnen. Ik had nooit verwacht dat we er zoveel zouden zien. Het was echt prachtig om al die dolfijnen te zien rondzwemmen, met de boot mee, erom heen en er onderdoor. Wat zijn dat mooie dieren. Helaas mochten we niet met ze zwemmen want er waren nogal wat babydolfijnen tussen de groep aanwezig en dan mag je officieel niet met ze zwemmen. Jammer, maar het was alsnog een mooie boottocht met zoveel dolfijnen.

De volgende dag ging ik naar de Waitomo Caves. Hier heb ik een tour gedaan waarbij je de grotten in ging en uiteindelijk ook in een bootje door de grotten heen zou varen waarbij je boven je hoofd ontzettend veel glimwormen kon zien. Dat was erg mooi. Je zag honderden blauwe lichtjes boven je hoofd terwijl je door de stille grotten vaarden.

Hierna ging ik naar Tongario National Park. Dit was een groot natuurpark met een aantal vulkanen. Ik heb hier de volgende dag de Alpine Crossing gedaan. Dit was een looptrek van zo'n 8 uur waarbij je helemaal naar de voet van de vulkanen zou lopen, en dan ook omhoog zou klimmen en over de vulkanen heen zou lopen. Dit was een erg lange wandeling, maar het was ook heel mooi. Boven, bij de vulkanen, was er een rode krater te zien en de Emerald Blue Lakes. Dit waren drie erg blauwe meertjes boven bij de vulkanen. Dat was mooi om te zien, ik zal er wat foto's van posten. Helaas was het laatste deel van de wandeling afgezet, omdat de vulkaan aan die kant vorig jaar onverwachts uitgebarsten was. Ze wisten niet dat die nog actief was en nu is het pad erlangsop voor de zekerheid afgesloten. Hierdoor moesten we helaas dezeflde weg weer terug lopen. Ook kwamen we langs Mount Doom van de Lord of the Rings. Het is een hele uitdaging om die te beklimmen omdat je met elke twee stappen vooruit weer een stap terug glijdt. Alle rotsen liggen los op de weg naar boven daar. Ik had niet genoeg tijd, maar ben toch nog half omhoog geklommen. Halverwege gestopt en ik was helemaal zwart/grijs van de as en stof. Het was behoorlijk zwaar doordat je steeds terug glijdt, maar dat was wel leuk om te ervaren. Naar beneden gaan was ook erg leuk. Je gleed gewoon naar beneden, alsof je aan het skiën was op rotsen. 

De laatste paar dagen van mijn twee weken op het noordereiland ging ik naar Wellington. Hier kon ik bij kennissen van mijn ouders verblijven. Dat was erg fijn. Ik werd opgehaald door Zoe, een van de dochters van Sue waarbij ik zou verblijven. Ze waren allemaal erg vriendelijk en de volgende dag nam Zoe me mee door de stad Wellington. We zijn naar de botanische tuinen geweest, het bekende Te Papa museum en wezen winkelen. 's Avonds nam Sue mij en haar dochters mee uit eten, dat was gezellig en erg lekker gegeten.

Na drie dagen bij Sue was het tijd om de ferry naar het zuidereiland te nemen. Ik ging die dag door naar Nelson vanwaar uit ik de volgede dag naar Abel Tasman National Park ging. Hier heb ik een mooie wandeling door het bos langs de kust op gedaan. Het was een 4 uur lange wandeling en ik kwam aan het einde uit bij een mooi strand. Daar even wezen zwemmen en toen werd ik met een boot weer opgehaald en afgezet bij mijn bus. Ik had bijna mijn boot terug gemist, doordat ik op dat strand in slaap gevallen was. Ik was zo moe van het reizen, steeds vroeg opstaan en de lange wandeling dat ik blijkbaar in de zon in slaap was gevallen. Gelukkig werd ik wakker gemaakt, ze misten nog één persoon op de boot. Wat was ik blij dat ze dat checkten, anders had ik mooi weer 4 uur terug kunnen lopen...

Na Nelson ging ik door naar Franz Josef. Hier had je de gletsjer die je kon beklimmen. Het eerste wat ik hier echter gedaan heb is de 18 000 ft skydive. Ik was wel van plan een keer te gaan skydiven, maar die ochtend had ik nog niet besloten dat het hier zou worden. Het weer was echter zo goed, strakblauwe lucht en zon, perfect weer voor skydiven. Bovendien hadden ze hier de hoogste skydive van Nieuw-Zeeland dus ik dacht, ach weetje, ik doe het gewoon! En het was ook echt ge-wel-dig! Ik was heel zenuwachtig, maar dat was helemaal niet nodig want het was achteraf niet eens zo eng. Het was gewoon heel erg mooi. Met de bergen en de gletsjers op de achtergrond en een paar meren onder je. Echt practhig. Ik was blij dat ik het gedaan had en ik zou het zo nog een keer uit dat vliegtuig willen springen.

Ook heb ik hier nog een tour gedaan, met een gids de gletsjers op gaan. Dit was ook bijzonder. Via een regenwoud liepen we omhoog en toen stapte je het ijs op. Heel apart om zo over dat ijs heen te lopen en omhoog te klimmen. Behoorlijk koud maar erg mooi. We zagen allerlei aparte ijsformaties en we zijn ook een ijsgrot tegengekomen.

Na Franz Josef ging ik naar Queenstown. Volgens de buschauffeur is Queenstown het mini Las Vegas van Nieuw-Zeeland. Het was inderdaad een aparte stad. Zo'n beejte elke winkel is daar dag en nacht open en het leeft daar 's avonds nog meer dan overdag. Ik vond het een hele leuke stad omdat je er goed kon winkelen... Haha, mijn backpack werd in deze stad ineens 3 kilo zwaarder. En verder is Queenstown natuurlijk de World Home of Bungy. Dus eigenlijk had ik gewoon geen keus, ik moest hier wel een bungy jump doen. Ik was het niet van plan, maar de volgende ochtend rende ik toch maar naar het informtiecentrum om de eerst volgende bungy jump te boeken voordat ik van gedachten zou veranderen. Dit leek me nog 10 keer enger dan skydiven, maar ik wilde gewoon minstens één keer ervaren hoe het is. Ik had natuurlijk meteen de hoogte geboekt, de 134m Nevis Bungy Jump. En ohhh wat was ik zenuwachtig vooraf. Zeker toen ik eenmaal daarboven stond en het zover was. Ik vroeg aan die man achter me of hij af wilde tellen, hij zei gewoon: 'Yeah, yeah, 1.. GOOO!'  En kreeg ik een duwtje in mijn rug waardoor ik wel moest springen, terwijl ik er nog niet op gerekend had dat ik al zou gaan. Jammer dat ze mijn gil niet opgenomen hebben, dan had ik nog kunnen lachten achteraf. Maargoed, het was inderdaad erg eng, maar ook heel gaaf. Ik had niet verwacht dat ik dit zou zeggen, maar ik zou het zeker nog een keer willen doen.

Verder heb ik in Queenstown een dagtour naar Milford Sound gedaan. Een van de bekendste en mooiste plekken in Nieuw-Zeeland en het was inderdaad erg mooi hier. Je ging met een boot het water op en dan door dit fjord heen langs de steile rotswanden op en langs watervallen. Het was erg mooi.

Na Milford Sound ben ik nog wezen paardrijden in Queenstown. Heel mooi om zo te kunnen paardrijden in die omgeving tussen de bergen, bossen en rivieren. En leuk om te horen dat het paard dat ik had, genaamd Ginger, het paard van Prins Caspian was in Narnia 2. Ik heb die film maar een keer gezien, maar erg leuk, dat moet ik dan maar eens terugkijken. Helemaal apart was de volgende dag toen ik van mijn Nieuw-Zeelandse buschauffeur hoorde dat hij (aangezien de meeste acteurs niet kunnen paardrijden) degene was die de scenes heeft gedaan waarbij hij zogenaamd als Prins Caspian moest paardrijden op Ginger voor die film. Heel toevallig.

Nu zat mijn tijd er bijna op in Nieuw-Zeeland. Ik ben nog wezen zwemmen in Lake Tekapo. Het koudste water dat ik ooit gevoeld heb. Het was zo koud omdat gesmolten glacierwater daarin terecht kwam, maar het was erg mooi blauw en de omgeving was echt prachtig.

Ik ging door naar Christchurch, hier was echt helemaal niets te zien en te beleven. De aardbeving die hier 2 jaar geleden was heeft het centrum van de stad verwoest en er is nog steeds niets te zien. Alles is afgezet omdat ze de stad weer aan het opbouwen zijn. Gelukkig zat ik hier maar 1 nachtje voordat ik weer terug zou gaan naar Melbourne.

Nu zit ik dus weer in Melbourne. Helaas nu wel echt voor de laaste keer, want ik moet vandaag mijn tas alweer inpakken, omdat ik morgen naar Sydney vlieg. Ben benieuwd hoe het daar is. Jullie horen weer van me!

Melissa